در این بخش، به توضیحاتی کامل در مورد دو قسمت ”هر کاری که با نام خدا آغاز نشود، ابتر است“ و ”ستایش خدا و پیغمبر“ درس اول ادبیات فارسی اول دبیرستان می پردازم. امیدوارم استفاده ی لازم را ببرید.
الف)معنی کلمات دشوار
دیرباز: قدیم نعت: ستایش منقبت: ذکر نیکی ها آفرین: ستایش اختران: ستارگان دهنده=نعمت دهنده خوش گوار: لذت بخش خواری: پستی و ذلت زیبنده: سزاوار درخورنده: لایق بازپسین: آخرین پند نیوشان: شنوندگان پند
ب)توضیحات
١-در خط دوم بند اول، منظور از بخشندگی، بخشیدن اشیاء مادی به دیگران است که هم معنی سخاوت می باشد. اما منظور از بخشایندگی، بخشیدن گناهان است.
٢-جمله ی [در هیچ گنجی از حکمت و معرفت گشوده نمیشود]، یک تشبیه است. =› مشبه: حکمت و معرفت مشبهٌ بِه: گنج وجه شَبَه: ارزش بالا ادات تشبیه:-
٣-پاراگراف دوم درس، جزو تاریخ ادبیات محسوب می شود: [آن چه که می خوانید، بخشی از تاریخ جهانگشای جوینی است که در آن عطاملک جوینی (٦٨١-٦٢٣ هجری قمری) با نثری شیوا به ستایش پروردگار عالم و رسول اکرم (ص) پرداخته است. تاریخ جهانگشای جوینی شرح وقایع تاریخی قرن هفتم هجری و حمله ی مغول به سرزمین ماست.]
٤-در عبارت «جهان آفرین»، کلمه ی ”آفرین“، ریشه ی مصدر آفریدن می باشد.
٥-متن بخش دوم به صورت نثر مسجع می باشد.
ج)معنی ابیات و عبارت ها
١-معنی بیت «جهان را بلندی و پستی تویی/ ندانم چه ای، هر چه هستی تویی!» =› بلندی و پست جهان از قدرت تو به وجود آمده و ما هیچ یک نمی توانیم به طور کامل تو را بشناسیم.
٢-منظور از عبارت «تا باد و آب و آتش و خاک در آفرینش بر کار است» =› تا دنیا بر قرار است. [لازم به توضیح است که در زمان های قدیم، مردم اعتقاد داشته اند که جهان از چهار عنصر به نام عناصر اربعه یا چهارگانه تشکیل شده است. که عبارت اند از باد و آب و آتش و خاک]
٣-منظور از عبارت «گل بر شاخسار هم بستر خاک» =› تا زمانی که نظم طبیعت بر جاست.
بله بیه بله
یاد دوران پیش دانشگاهی افتادم!
عن اقا